In gedachten bij hen die ons ontvielen
Gelukkig draait het bij Stichting Jeugdcarnaval Waspik vooral om feest en plezier. Toch gebeurt het helaas ook in Maoneblusserslaand dat goede vrienden ons ontvallen. Voor hen willen we op onze site zeker ook een plekje reserveren.

JAN KAMP
Zondag 30 augustus 2009 bereikte ons het droevige bericht dat toch nog vrij onverwacht onze oud-voorzitter Jan Kamp is overleden. Jan was de afgelopen jaren flink aan de tob met zijn gezondheid waarbij de afgelopen maanden erg zwaar zijn geweest, voor hem, maar ook voor zijn naasten. Jan is dertien jaar bestuurslid geweest van Stichting Jeugdcarnaval Waspik waarvan de meeste jaren voorzitter. Na het afgelopen seizoen nam hij afscheid: het was mooi geweest. Jammer dat het afscheid van de stichting nu een definitief afscheid is geworden. Jan: namens het bestuur, de vrijwilligers en alle carnavalsgroepen in Maoneblusserslaand: bedaankt! Wij wensen Jo en de kinderen veel sterkte.

Hier staan we dan om afscheid te nemen van Jan. Vol ongeloof, want het is gek dat Jan er niet meer is. Jan was onze veurzitter, veurzitter van het bestuur van de stichting jeugdcarnaval in Waspik. Dat deed hij met ontzettend veel inzet en op zijn eigen manier: Jan deed veel, regelde veel, praatte veel en sloeg als het nodig was met de voorzittershamer om de vergaderingen in goede banen te leiden. We hebben het hem daarbij niet altijd gemakkelijk gemaakt. Mede door Jan's enthousiasme is er in de loop van de tijd een hechte club ontstaan die met veel plezier het carnavalsfeest organiseerde. Jan was daar erg trots op en sprak regelmatig zijn waardering uit, iets wat kenmerkend is voor hem. We herinneren ons nog de wijze waarop hij met hart en ziel over zijn Waspiks carnaval sprak met enkele vertegenwoordigers van de gemeente. “Het Waspikse carnaval is uniek, kom dan toch eens kijken dan begrijp je tenminste wat ik bedoel.” De vertegenwoordigers kwamen en Jan wist ze met het grootste gemak te overtuigen. Jan kon ook boos worden en flink balen als iets niet verliep zoals hij dat gewild had. Hij trok zich dat erg aan en deed er alles aan om het in de toekomst te voorkomen. Jan hield wat dat betreft niet van verrassingen en liet niets aan het toeval over van barbezetting tot aan jurylijsten toe. Maar als het dan op rolletjes liep dan genoot hij het meest van iedereen. Het Songfestival was zijn ding: die avond zag je Jan continu met een grote glimlach op zijn gezicht rondlopen. Jan was trots op het Waspiks carnaval en carnavalsminnend Waspik was trots op Jan. Jan, je was de spil van het bestuur en wij vonden het erg jammer dat je afgelopen carnaval afscheid hebt genomen als veurzitter. Op de achtergrond had je ons nog graag met raad en daad bijgestaan. Gelukkig hebben we een tijd geleden onze dank nog aan je kunnen uitspreken. Dat we zo snel definitief afscheid moeten nemen van jou valt ons zwaar. Namens het bestuur van de Stichting Jeugdcarnaval Waspik mogen wij zeggen dat we Jan als veurzitter, maar zeker ook als de persoon die hij was enorm zullen missen. Wij wensen Jo, de kinderen, familie en vrienden heel veel sterkte. Waspik is een boitengewoon mooi mens armer.

MARJON ROOVERS
Wat een mooie lentedag had moeten worden, veranderde als donderslag bij heldere hemel in een donkere dag vol ongeloof. Ons Marjon… hoe is het toch mogelijk? Met sommige dingen kun en mag je geen rekening houden, maar dat maakt de waarheid niet minder hard. Bestuurslid en vooral vriendin Marjon Roovers (42) is ons op 29 maart 2011 ontvallen na een vreselijk ongelukkige val. Het is niet te bevatten hoe iemand die zo vol was van levenslust ineens niet meer bij ons is. Wat was ze trots op haar man Joost en haar dochter Britt: er kon geen gesprek voorbij gaan of ze sprak vol trots over haar gezin en hoe goed ze het getroffen had. Haast ongeduldig keek ze uit naar het voorjaar en de zomer: lekker met z'n drieën met de caravan op de camping. Het mocht niet zo zijn.

Als bestuurslid hebben we Marjon mogen leren kennen als erg gemotiveerd en als zeer accuraat. Iets werd voor honderd procent geregeld of het werd niet geregeld: zo simpel was het. De organisatie van het Songfestival was sinds enkele jaren helemaal haar ding. Zoals van Marjon verwacht mocht worden: alles was tot in de puntjes geregeld. Wat kon ze ervan genieten als de avond weer succesvol afgesloten werd. En wij als overige bestuursleden genoten mee. Wij verliezen een kanjer van een bestuurslid, maar vooral een goede, een hele goede vriendin. Joost en Britt en overige familie en vrienden: super veel sterkte met dit onbegrijpelijk grote verlies.